παιδευθησόμενον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pai̯.deu̯.tʰɛː.só.me.non/ → /pɛ.ðeɸ.θiˈso.me.non/ → /pe.ðef.θiˈso.me.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pai̯.deu̯.tʰɛː.só.me.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pɛ.dew.tʰe̝ˈso.me.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pɛ.ðeɸ.θiˈso.me.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ðef.θiˈso.me.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ðef.θiˈso.me.non/

Verb

παιδευθησόμενον • (paideuthēsómenon)

1. nominative neuter singular of παιδευθησόμενος (paideuthēsómenos)
2. accusative feminine singular of παιδευθησόμενος (paideuthēsómenos)
3. vocative feminine singular of παιδευθησόμενος (paideuthēsómenos)