παιπαλοέσσης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pai̯.pa.lo.és.sɛːs/ → /pɛ.pa.loˈes.sis/ → /pe.pa.loˈe.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pai̯.pa.lo.és.sɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pɛ.pa.loˈes.se̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pɛ.pa.loˈes.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.pa.loˈes.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.pa.loˈe.sis/

Adjective

παιπᾰλοέσσης • (paipaloéssēs)

1. feminine genitive singular of παιπᾰλόεις (paipalóeis)