παρένταξις

Ancient Greek

Etymology

From παρεντάττω (parentáttō, “to insert”) +‎ -σις (-sis).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.rén.tak.sis/ → /paˈren.tak.sis/ → /paˈren.dak.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rén.tak.sis/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈren.tak.sis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈren.tak.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈren.tak.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈren.dak.sis/

Noun

πᾰρέντᾰξῐς • (paréntaxis) f (genitive πᾰρεντᾰ́ξεως); third declension

1. insertion
2. (in tactics) insertion (e.g. of light-armed troops among hoplites)

Inflection

Third declension of ἡ πᾰρέντᾰξῐς; τῆς πᾰρεντᾰ́ξεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ πᾰρέντᾰξῐς hē paréntaxis	τὼ πᾰρεντᾰ́ξει tṑ parentáxei	αἱ πᾰρεντᾰ́ξεις hai parentáxeis
Genitive	τῆς πᾰρεντᾰ́ξεως tês parentáxeōs	τοῖν πᾰρεντᾰξέοιν toîn parentaxéoin	τῶν πᾰρεντᾰ́ξεων tôn parentáxeōn
Dative	τῇ πᾰρεντᾰ́ξει têi parentáxei	τοῖν πᾰρεντᾰξέοιν toîn parentaxéoin	ταῖς πᾰρεντᾰ́ξεσῐ / πᾰρεντᾰ́ξεσῐν taîs parentáxesi(n)
Accusative	τὴν πᾰρέντᾰξῐν tḕn paréntaxin	τὼ πᾰρεντᾰ́ξει tṑ parentáxei	τᾱ̀ς πᾰρεντᾰ́ξεις tā̀s parentáxeis
Vocative	πᾰρέντᾰξῐ paréntaxi	πᾰρεντᾰ́ξει parentáxei	πᾰρεντᾰ́ξεις parentáxeis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “παρένταξις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• παρένταξις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• παρένταξις in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften