παραμένουσι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.mé.nuː.si/ → /pa.raˈme.nu.si/ → /pa.raˈme.nu.si/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.mé.nuː.si/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈme.nu.si/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈme.nu.si/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈme.nu.si/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈme.nu.si/

Verb

παραμένουσι • (paraménousi)

1. third-person plural present active indicative of παραμένω (paraménō)