παρόρμηση
Greek
editEtymology
editFrom Ancient Greek παρόρμησις (parórmēsis).
Noun
editπαρόρμηση • (parórmisi) f (plural παρορμήσεις)
Declension
editDeclension of παρόρμηση
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | παρόρμηση • | παρορμήσεις • | |
genitive | παρόρμησης • | παρορμήσεων • | |
accusative | παρόρμηση • | παρορμήσεις • | |
vocative | παρόρμηση • | παρορμήσεις • | |
Older or formal genitive singular: παρορμήσεως • |