παρόρμηση

Greek

Etymology

From Ancient Greek παρόρμησις (parórmēsis).

Noun

παρόρμηση • (parórmisi) f (plural παρορμήσεις)

1. impulse

Declension

Declension of παρόρμηση

	singular	plural
nominative	παρόρμηση •	παρορμήσεις •
genitive	παρόρμησης •	παρορμήσεων •
accusative	παρόρμηση •	παρορμήσεις •
vocative	παρόρμηση •	παρορμήσεις •
Older or formal genitive singular: παρορμήσεως •