παυομένης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pau̯.o.mé.nɛːs/ → /pa.βoˈme.nis/ → /pa.voˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pau̯.o.mé.nɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.woˈme.ne̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.βoˈme.nis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.voˈme.nis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.voˈme.nis/

Participle

παυομένης • (pauoménēs)

1. feminine genitive singular of παυόμενος (pauómenos)