παυομένῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pau̯.o.mé.nɔːi̯/ → /pa.βoˈme.no/ → /pa.voˈme.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pau̯.o.mé.nɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.woˈme.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.βoˈme.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.voˈme.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.voˈme.no/

Participle

παυομένῳ • (pauoménōi)

1. masculine/neuter dative singular of παυόμενος (pauómenos)