παυσομένην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pau̯.so.mé.nɛːn/ → /paɸ.soˈme.nin/ → /paf.soˈme.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pau̯.so.mé.nɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paʍ.soˈme.ne̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paɸ.soˈme.nin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paf.soˈme.nin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paf.soˈme.nin/

Participle

παυσομένην • (pausoménēn)

1. feminine accusative singular of παυσόμενος (pausómenos)