παυσομένοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pau̯.so.mé.noi̯s/ → /paɸ.soˈme.nys/ → /paf.soˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pau̯.so.mé.noi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paʍ.soˈme.nys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paɸ.soˈme.nys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paf.soˈme.nys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paf.soˈme.nis/

Participle

παυσομένοις • (pausoménois)

1. masculine/neuter dative plural of παυσόμενος (pausómenos)