παυσομένῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pau̯.so.mé.nɔːi̯/ → /paɸ.soˈme.no/ → /paf.soˈme.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pau̯.so.mé.nɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paʍ.soˈme.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paɸ.soˈme.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paf.soˈme.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paf.soˈme.no/

Participle

παυσομένῳ • (pausoménōi)

1. masculine/neuter dative singular of παυσόμενος (pausómenos)