πειθομένους

See also: πειθόμενους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peː.tʰo.mé.nuːs/ → /pi.θoˈme.nus/ → /pi.θoˈme.nus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰo.mé.nuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pi.tʰoˈme.nus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.θoˈme.nus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.θoˈme.nus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.θoˈme.nus/

Participle

πειθομένους • (peithoménous)

1. accusative plural masculine of πειθόμενος (peithómenos)