πειθομένων

See also: πειθόμενων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peː.tʰo.mé.nɔːn/ → /pi.θoˈme.non/ → /pi.θoˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰo.mé.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pi.tʰoˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.θoˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.θoˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.θoˈme.non/

Participle

πειθομένων • (peithoménōn)

1. genitive plural masculine/feminine/neuter of πειθόμενος (peithómenos)