πειρατά

See also: πείρατα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pi.raˈta/ → /pi.raˈta/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pi.raˈta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.raˈta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.raˈta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.raˈta/

Noun

πειρατά • (peiratá)

1. vocative singular of πειρατής (peiratḗs)