πεντηκοντόροις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pen.tɛː.kon.tó.roi̯s/ → /pen.ti.konˈto.rys/ → /pen.di.konˈdo.ris/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pen.tɛː.kon.tó.roi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pen.te̝.konˈto.rys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pen.ti.konˈto.rys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pen.ti.konˈto.rys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pen.di.konˈdo.ris/

Noun

πεντηκοντόροις • (pentēkontórois)

1. dative plural of πεντηκόντορος (pentēkóntoros)