πεπεισμένῃ

See also: πεπεισμένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.peːz.mé.nɛːi̯/ → /pe.pizˈme.ni/ → /pe.pizˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.peːz.mé.nɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.pizˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.pizˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.pizˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.pizˈme.ni/

Participle

πεπεισμένῃ • (pepeisménēi)

1. dative singular feminine of πεπεισμένος (pepeisménos)