περιπατητικοί

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.pa.tɛː.ti.kǒi̯/ → /pe.ri.pa.ti.tiˈcy/ → /pe.ri.pa.ti.tiˈci/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.pa.tɛː.ti.kǒi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.pa.te̝.tiˈky/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.pa.ti.tiˈcy/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.pa.ti.tiˈcy/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.pa.ti.tiˈci/

Adjective

περῐπᾰτητῐκοί • (peripatētikoí)

1. nominative plural of περῐπᾰτητῐκός (peripatētikós)
2. vocative plural of περῐπᾰτητῐκός (peripatētikós)