περιτειχισμάτοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.teː.kʰiz.má.toi̯n/ → /pe.ri.ti.çizˈma.tyn/ → /pe.ri.ti.çizˈma.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.teː.kʰiz.má.toi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.ti.kʰizˈma.tyn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.ti.çizˈma.tyn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.ti.çizˈma.tyn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.ti.çizˈma.tin/

Noun

περῐτειχισμάτοιν • (periteikhismátoin)

1. genitive/dative dual of περιτείχισμα (periteíkhisma)