πετροκατοίκητον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.tro.ka.tǒi̯.kɛː.ton/ → /pe.tro.kaˈty.ci.ton/ → /pe.tro.kaˈti.ci.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.tro.ka.tǒi̯.kɛː.ton/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.tro.kaˈty.ke̝.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.tro.kaˈty.ci.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.tro.kaˈty.ci.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.tro.kaˈti.ci.ton/

Adjective

πετροκᾰτοίκητον • (petrokatoíkēton)

1. neuter nominative singular of πετροκατοίκητος (petrokatoíkētos)