πετροκατοικήτοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.tro.ka.toi̯.kɛ̌ː.toi̯n/ → /pe.tro.ka.tyˈci.tyn/ → /pe.tro.ka.tiˈci.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.tro.ka.toi̯.kɛ̌ː.toi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.tro.ka.tyˈke̝.tyn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.tro.ka.tyˈci.tyn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.tro.ka.tyˈci.tyn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.tro.ka.tiˈci.tin/

Adjective

πετροκᾰτοικήτοιν • (petrokatoikḗtoin)

1. masculine/feminine genitive/dative dual of πετροκατοίκητος (petrokatoíkētos)