πλούτεσιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plǔː.te.sin/ → /ˈplu.te.sin/ → /ˈplu.te.sin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plǔː.te.sin/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈplu.te.sin/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈplu.te.sin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈplu.te.sin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈplu.te.sin/

Noun

πλούτεσῐν • (ploútesin)

1. dative plural of πλοῦτος (ploûtos)