πλούτῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plǔː.tɔːi̯/ → /ˈplu.to/ → /ˈplu.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plǔː.tɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈplu.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈplu.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈplu.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈplu.to/

Noun

πλούτῳ • (ploútōi)

1. dative singular of πλοῦτος (ploûtos)