προγόνου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ɡó.nuː/ → /proˈɣo.nu/ → /proˈɣo.nu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɡó.nuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈɡo.nu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈɣo.nu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈɣo.nu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈɣo.nu/

Noun

προγόνου • (progónou)

1. genitive singular of πρόγονος (prógonos)