προικός

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /proi̯.kós/ → /pryˈkos/ → /priˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /proi̯.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pryˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pryˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pryˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /priˈkos/

Noun

προικός • (proikós)

1. genitive singular of προίξ (proíx)