προκαλίζετο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ka.líz.de.to/ → /pro.kaˈli.ze.to/ → /pro.kaˈli.ze.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ka.líz.de.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.kaˈli.ze.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.kaˈli.ze.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.kaˈli.ze.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.kaˈli.ze.to/

Verb

προκᾰλίζετο • (prokalízeto)

1. third-person singular imperfect mediopassive indicative of προκαλίζομαι (prokalízomai)