προπάροιθεν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.pá.roi̯.tʰen/ → /proˈpa.ry.θen/ → /proˈpa.ri.θen/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.pá.roi̯.tʰen/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈpa.ry.tʰen/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈpa.ry.θen/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈpa.ry.θen/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈpa.ri.θen/

Preposition

προπάροιθεν • (propároithen) (governs the genitive)

1. Alternative form of προπάροιθε (propároithe) with movable nu

Adverb

προπάροιθεν • (propároithen)

1. Alternative form of προπάροιθε (propároithe) with movable nu