προσιέναι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.si.é.nai̯/ → /pro.siˈe.nɛ/ → /pro.siˈe.ne/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.si.é.nai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.siˈe.nɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.siˈe.nɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.siˈe.ne/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.siˈe.ne/

Verb

προσῐέναι • (prosiénai)

1. present active infinitive of πρόσειμι (próseimi)