προσπαρακαλέσαντες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pros.pa.ra.ka.lé.san.tes/ → /pros.pa.ra.kaˈle.san.tes/ → /pros.pa.ra.kaˈle.san.des/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pros.pa.ra.ka.lé.san.tes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pros.pa.ra.kaˈle.san.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pros.pa.ra.kaˈle.san.tes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pros.pa.ra.kaˈle.san.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pros.pa.ra.kaˈle.san.des/

Participle

προσπᾰρᾰκᾰλέσαντες • (prosparakalésantes)

1. masculine nominative/vocative plural of προσπαρακαλέσᾱς (prosparakalésās)