προτέρης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.té.rɛːs/ → /proˈte.ris/ → /proˈte.ris/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.té.rɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈte.re̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈte.ris/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈte.ris/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈte.ris/

Adjective

προτέρης • (protérēs)

1. feminine genitive singular of πρότερος (próteros)