προϊστάμενος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek προϊστάμενος (proïstámenos), passive present participle of προΐστημι (proḯstēmi).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾo.iˈsta.me.nos/
• Hyphenation: προ‧ϊ‧στά‧με‧νος

Adjective

προϊστάμενος • (proïstámenos) m (feminine προϊσταμένη)

1. superior, senior (in a hierarchy)

   Synonym: ανώτερος (anóteros)

Declension

Declension of προϊστάμενος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	προϊστάμενος (proïstámenos)	προϊστάμενη (proïstámeni)	προϊστάμενο (proïstámeno)		προϊστάμενοι (proïstámenoi)	προϊστάμενες (proïstámenes)	προϊστάμενα (proïstámena)
genitive	προϊστάμενου (proïstámenou)	προϊστάμενης (proïstámenis)	προϊστάμενου (proïstámenou)		προϊστάμενων (proïstámenon)	προϊστάμενων (proïstámenon)	προϊστάμενων (proïstámenon)
accusative	προϊστάμενο (proïstámeno)	προϊστάμενη (proïstámeni)	προϊστάμενο (proïstámeno)		προϊστάμενους (proïstámenous)	προϊστάμενες (proïstámenes)	προϊστάμενα (proïstámena)
vocative	προϊστάμενε (proïstámene)	προϊστάμενη (proïstámeni)	προϊστάμενο (proïstámeno)		προϊστάμενοι (proïstámenoi)	προϊστάμενες (proïstámenes)	προϊστάμενα (proïstámena)

Noun

προϊστάμενος • (proïstámenos) m (plural προϊστάμενοι, feminine προϊσταμένη)

1. superior (the one that has the higher rank in a division of a corporation, organization, etc.)
2. supervisor, foreman, manager

Declension

Declension of προϊστάμενος

	singular	plural
nominative	προϊστάμενος (proïstámenos)	προϊστάμενοι (proïstámenoi)
genitive	προϊστάμενου (proïstámenou)	προϊστάμενων (proïstámenon)
accusative	προϊστάμενο (proïstámeno)	προϊστάμενους (proïstámenous)
vocative	προϊστάμενε (proïstámene)	προϊστάμενοι (proïstámenoi)

Related terms

• υφιστάμενος m (yfistámenos, “male with lower rank in an organization, subordinate”)
• υφισταμένη f (yfistaméni, “female with lower rank in an organization, subordinate”)