πτόλιος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ptó.li.os/ → /ˈpto.li.os/ → /ˈpto.li.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ptó.li.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpto.li.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpto.li.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpto.li.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpto.li.os/

Noun

πτόλῐος • (ptólios)

1. genitive singular of πτόλῐς (ptólis)