πόνοιο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pó.noi̯.o/ → /ˈpo.ny.o/ → /ˈpo.ni.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pó.noi̯.o/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpo.ny.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpo.ny.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpo.ny.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpo.ni.o/

Noun

πόνοιο • (pónoio)

1. (Epic) genitive singular of πόνος (pónos)