πόνων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pó.nɔːn/ → /ˈpo.non/ → /ˈpo.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pó.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpo.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpo.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpo.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpo.non/

Noun

πόνων • (pónōn)

1. genitive plural of πόνος (pónos)