πόνῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pó.nɔːi̯/ → /ˈpo.no/ → /ˈpo.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pó.nɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpo.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpo.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpo.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpo.no/

Noun

πόνῳ • (pónōi)

1. dative singular of πόνος (pónos)