ρήτορας

Greek

Etymology

From Ancient Greek ῥήτωρ (rhḗtōr).

Noun

ρήτορας • (rítoras) m (plural ρήτορες)

1. orator, rhetorician (skilled and eloquent public speaker)
2. speaker (maker of a speech to an audience)

   Synonym: αγορητής m (agoritís)

Declension

Declension of ρήτορας

	singular	plural
nominative	ρήτορας •	ρήτορες •
genitive	ρήτορα •	ρητόρων •
accusative	ρήτορα •	ρήτορες •
vocative	ρήτορα •	ρήτορες •

Further reading

• ρήτορας on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el