σημειουμένου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sɛː.meː.uː.mé.nuː/ → /si.mi.uˈme.nu/ → /si.mi.uˈme.nu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛː.meː.uː.mé.nuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se̝.mi.uˈme.nu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /si.mi.uˈme.nu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /si.mi.uˈme.nu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.mi.uˈme.nu/

Participle

σημειουμένου • (sēmeiouménou)

1. genitive singular masculine/neuter of σημειούμενος (sēmeioúmenos)