σπαρτός

Greek

Adjective

σπαρτός • (spartós) m (feminine σπαρτή, neuter άσπαρτό)

1. (agriculture) seeded, sown (of land or seed)

   Antonym: άσπαρτος (áspartos)

Declension

Declension of σπαρτός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σπαρτός •	σπαρτή •	σπαρτό •	σπαρτοί •	σπαρτές •	σπαρτά •
genitive	σπαρτού •	σπαρτής •	σπαρτού •	σπαρτών •	σπαρτών •	σπαρτών •
accusative	σπαρτό •	σπαρτή •	σπαρτό •	σπαρτούς •	σπαρτές •	σπαρτά •
vocative	σπαρτέ •	σπαρτή •	σπαρτό •	σπαρτοί •	σπαρτές •	σπαρτά •

Further reading

• “σπαρτός”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998