σπῆλυγξ

Contents

Ancient GreekEdit

EtymologyEdit

From σπέος ‎(spéos, “cave, cavern”).

PronunciationEdit

• (5th BC Attic): IPA: /spɛ́͜ɛlyŋkʰs/

• (1st BC Egyptian): IPA: /spéːlyŋkʰs/

• (4th AD Koine): IPA: /spílyŋxs/

• (10th AD Byzantine): IPA: /spílyŋks/

• (15th AD Constantinopolitan): IPA: /spíliŋks/

NounEdit

σπῆλυγξ • ‎(spêlunx) f ‎(genitive σπήλυγγος); third declension

1. cave

InflectionEdit

Third declension of σπῆλυγξ, σπήλυγγος

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	σπῆλυγξ	σπήλυγγε	σπήλυγγες
Genitive	σπήλυγγος	σπηλύγγοιν	σπηλύγγων
Dative	σπήλυγγῐ	σπηλύγγοιν	σπήλυγξῐ(ν)
Accusative	σπήλυγγᾰ	σπήλυγγε	σπήλυγγᾰς
Vocative	σπῆλυγξ	σπήλυγγε	σπήλυγγες
Dialectal forms:
Notes:

SynonymsEdit

• σπήλαιον ‎(spḗlaion)

DescendantsEdit

• Latin: spēlunca

ReferencesEdit

• σπῆλυγξ in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• «σπῆλυγξ» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette