στήθεσσιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stɛ̌ː.tʰes.sin/ → /ˈsti.θes.sin/ → /ˈsti.θe.sin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stɛ̌ː.tʰes.sin/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈste̝.tʰes.sin/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsti.θes.sin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsti.θes.sin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsti.θe.sin/

Noun

στήθεσσιν • (stḗthessin)

1. (Epic) dative plural of στῆθος (stêthos)