σταθμοῖο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /statʰ.môi̯.o/ → /staθˈmy.o/ → /staθˈmi.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /statʰ.môi̯.o/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /statʰˈmy.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /staθˈmy.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /staθˈmy.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /staθˈmi.o/

Noun

σταθμοῖο • (stathmoîo)

1. genitive singular of σταθμός (stathmós)