στειχόντοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /steː.kʰón.toi̯n/ → /stiˈxon.tyn/ → /stiˈxon.din/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /steː.kʰón.toi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /stiˈkʰon.tyn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /stiˈxon.tyn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /stiˈxon.tyn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /stiˈxon.din/

Participle

στειχόντοιν • (steikhóntoin)

1. masculine/neuter genitive/dative dual of στείχων (steíkhōn)