στοίχος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek στοῖχος (stoîkhos).

Noun

στοίχος • (stoíchos) m (plural στοίχοι)

1. row, line

Declension

Declension of στοίχος

	singular	plural
nominative	στοίχος •	στοίχοι •
genitive	στοίχου •	στοίχων •
accusative	στοίχο •	στοίχους •
vocative	στοίχε •	στοίχοι •

Further reading

• στοίχος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language