συναιρεσέοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.nai̯.re.sé.oi̯n/ → /sy.nɛ.reˈse.yn/ → /si.ne.reˈse.in/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.nai̯.re.sé.oi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.nɛ.reˈse.yn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.nɛ.reˈse.yn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.ne.reˈse.yn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.ne.reˈse.in/

Noun

σῠναιρεσέοιν • (sunaireséoin) f

1. dual genitive/dative of σῠναίρεσῐς (sunaíresis)