συνοικέω

Ancient Greek

Etymology

From συν- (sun-) +‎ οἰκέω (oikéō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.noi̯.ké.ɔː/ → /sy.nyˈce.o/ → /si.niˈce.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.noi̯.ké.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.nyˈke.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.nyˈce.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.nyˈce.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.niˈce.o/

Verb

σῠνοικέω • (sunoikéō)

1. to live with, live together

Inflection

   Present: σῠνοικέω, σῠνοικέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνοικέω	σῠνοικέεις	σῠνοικέει	σῠνοικέετον	σῠνοικέετον	σῠνοικέομεν	σῠνοικέετε	σῠνοικέουσῐ(ν)
	subjunctive	σῠνοικέω	σῠνοικέῃς	σῠνοικέῃ	σῠνοικέητον	σῠνοικέητον	σῠνοικέωμεν	σῠνοικέητε	σῠνοικέωσῐ(ν)
	optative	σῠνοικέοιμῐ	σῠνοικέοις	σῠνοικέοι	σῠνοικέοιτον	σῠνοικεοίτην	σῠνοικέοιμεν	σῠνοικέοιτε	σῠνοικέοιεν
	imperative		σῠνοίκεε	σῠνοικεέτω	σῠνοικέετον	σῠνοικεέτων		σῠνοικέετε	σῠνοικεόντων
middle/ passive	indicative	σῠνοικέομαι	σῠνοικέῃ, σῠνοικέει	σῠνοικέεται	σῠνοικέεσθον	σῠνοικέεσθον	σῠνοικεόμεθᾰ	σῠνοικέεσθε	σῠνοικέονται
	subjunctive	σῠνοικέωμαι	σῠνοικέῃ	σῠνοικέηται	σῠνοικέησθον	σῠνοικέησθον	σῠνοικεώμεθᾰ	σῠνοικέησθε	σῠνοικέωνται
	optative	σῠνοικεοίμην	σῠνοικέοιο	σῠνοικέοιτο	σῠνοικέοισθον	σῠνοικεοίσθην	σῠνοικεοίμεθᾰ	σῠνοικέοισθε	σῠνοικέοιντο
	imperative		σῠνοικέου	σῠνοικεέσθω	σῠνοικέεσθον	σῠνοικεέσθων		σῠνοικέεσθε	σῠνοικεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠνοικέειν				σῠνοικέεσθαι
participle	m	σῠνοικέων				σῠνοικεόμενος
	f	σῠνοικέουσᾰ				σῠνοικεομένη
	n	σῠνοικέον				σῠνοικεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: σῠνοικῶ, σῠνοικοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνοικῶ	σῠνοικεῖς	σῠνοικεῖ	σῠνοικεῖτον	σῠνοικεῖτον	σῠνοικοῦμεν	σῠνοικεῖτε	σῠνοικοῦσῐ(ν)
	subjunctive	σῠνοικῶ	σῠνοικῇς	σῠνοικῇ	σῠνοικῆτον	σῠνοικῆτον	σῠνοικῶμεν	σῠνοικῆτε	σῠνοικῶσῐ(ν)
	optative	σῠνοικοίην, σῠνοικοῖμῐ	σῠνοικοίης, σῠνοικοῖς	σῠνοικοίη, σῠνοικοῖ	σῠνοικοῖτον, σῠνοικοίητον	σῠνοικοίτην, σῠνοικοιήτην	σῠνοικοῖμεν, σῠνοικοίημεν	σῠνοικοῖτε, σῠνοικοίητε	σῠνοικοῖεν, σῠνοικοίησᾰν
	imperative		σῠνοίκει	σῠνοικείτω	σῠνοικεῖτον	σῠνοικείτων		σῠνοικεῖτε	σῠνοικούντων
middle/ passive	indicative	σῠνοικοῦμαι	σῠνοικεῖ, σῠνοικῇ	σῠνοικεῖται	σῠνοικεῖσθον	σῠνοικεῖσθον	σῠνοικούμεθᾰ	σῠνοικεῖσθε	σῠνοικοῦνται
	subjunctive	σῠνοικῶμαι	σῠνοικῇ	σῠνοικῆται	σῠνοικῆσθον	σῠνοικῆσθον	σῠνοικώμεθᾰ	σῠνοικῆσθε	σῠνοικῶνται
	optative	σῠνοικοίμην	σῠνοικοῖο	σῠνοικοῖτο	σῠνοικοῖσθον	σῠνοικοίσθην	σῠνοικοίμεθᾰ	σῠνοικοῖσθε	σῠνοικοῖντο
	imperative		σῠνοικοῦ	σῠνοικείσθω	σῠνοικεῖσθον	σῠνοικείσθων		σῠνοικεῖσθε	σῠνοικείσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠνοικεῖν				σῠνοικεῖσθαι
participle	m	σῠνοικῶν				σῠνοικούμενος
	f	σῠνοικοῦσᾰ				σῠνοικουμένη
	n	σῠνοικοῦν				σῠνοικούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνῴκεον, σῠνῳκεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνῴκεον	σῠνῴκεες	σῠνῴκεε(ν)	σῠνῳκέετον	σῠνῳκεέτην	σῠνῳκέομεν	σῠνῳκέετε	σῠνῴκεον
middle/ passive	indicative	σῠνῳκεόμην	σῠνῳκέου	σῠνῳκέετο	σῠνῳκέεσθον	σῠνῳκεέσθην	σῠνῳκεόμεθᾰ	σῠνῳκέεσθε	σῠνῳκέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνῴκουν, σῠνῳκούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνῴκουν	σῠνῴκεις	σῠνῴκει	σῠνῳκεῖτον	σῠνῳκείτην	σῠνῳκοῦμεν	σῠνῳκεῖτε	σῠνῴκουν
middle/ passive	indicative	σῠνῳκούμην	σῠνῳκοῦ	σῠνῳκεῖτο	σῠνῳκεῖσθον	σῠνῳκείσθην	σῠνῳκούμεθᾰ	σῠνῳκεῖσθε	σῠνῳκοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σῠνοικήσω, σῠνοικήσομαι, σῠνοικηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνοικήσω	σῠνοικήσεις	σῠνοικήσει	σῠνοικήσετον	σῠνοικήσετον	σῠνοικήσομεν	σῠνοικήσετε	σῠνοικήσουσῐ(ν)
	optative	σῠνοικήσοιμῐ	σῠνοικήσοις	σῠνοικήσοι	σῠνοικήσοιτον	σῠνοικησοίτην	σῠνοικήσοιμεν	σῠνοικήσοιτε	σῠνοικήσοιεν
middle	indicative	σῠνοικήσομαι	σῠνοικήσῃ, σῠνοικήσει	σῠνοικήσεται	σῠνοικήσεσθον	σῠνοικήσεσθον	σῠνοικησόμεθᾰ	σῠνοικήσεσθε	σῠνοικήσονται
	optative	σῠνοικησοίμην	σῠνοικήσοιο	σῠνοικήσοιτο	σῠνοικήσοισθον	σῠνοικησοίσθην	σῠνοικησοίμεθᾰ	σῠνοικήσοισθε	σῠνοικήσοιντο
passive	indicative	σῠνοικηθήσομαι	σῠνοικηθήσῃ	σῠνοικηθήσεται	σῠνοικηθήσεσθον	σῠνοικηθήσεσθον	σῠνοικηθησόμεθᾰ	σῠνοικηθήσεσθε	σῠνοικηθήσονται
	optative	σῠνοικηθησοίμην	σῠνοικηθήσοιο	σῠνοικηθήσοιτο	σῠνοικηθήσοισθον	σῠνοικηθησοίσθην	σῠνοικηθησοίμεθᾰ	σῠνοικηθήσοισθε	σῠνοικηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σῠνοικήσειν			σῠνοικήσεσθαι		σῠνοικηθήσεσθαι
participle	m	σῠνοικήσων			σῠνοικησόμενος		σῠνοικηθησόμενος
	f	σῠνοικήσουσᾰ			σῠνοικησομένη		σῠνοικηθησομένη
	n	σῠνοικῆσον			σῠνοικησόμενον		σῠνοικηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνῴκησᾰ, σῠνῳκησᾰ́μην, σῠνῳκήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνῴκησᾰ	σῠνῴκησᾰς	σῠνῴκησε(ν)	σῠνῳκήσᾰτον	σῠνῳκησᾰ́την	σῠνῳκήσᾰμεν	σῠνῳκήσᾰτε	σῠνῴκησᾰν
	subjunctive	σῠνοικήσω	σῠνοικήσῃς	σῠνοικήσῃ	σῠνοικήσητον	σῠνοικήσητον	σῠνοικήσωμεν	σῠνοικήσητε	σῠνοικήσωσῐ(ν)
	optative	σῠνοικήσαιμῐ	σῠνοικήσειᾰς, σῠνοικήσαις	σῠνοικήσειε(ν), σῠνοικήσαι	σῠνοικήσαιτον	σῠνοικησαίτην	σῠνοικήσαιμεν	σῠνοικήσαιτε	σῠνοικήσειᾰν, σῠνοικήσαιεν
	imperative		σῠνοίκησον	σῠνοικησᾰ́τω	σῠνοικήσᾰτον	σῠνοικησᾰ́των		σῠνοικήσᾰτε	σῠνοικησᾰ́ντων
middle	indicative	σῠνῳκησᾰ́μην	σῠνῳκήσω	σῠνῳκήσᾰτο	σῠνῳκήσᾰσθον	σῠνῳκησᾰ́σθην	σῠνῳκησᾰ́μεθᾰ	σῠνῳκήσᾰσθε	σῠνῳκήσᾰντο
	subjunctive	σῠνοικήσωμαι	σῠνοικήσῃ	σῠνοικήσηται	σῠνοικήσησθον	σῠνοικήσησθον	σῠνοικησώμεθᾰ	σῠνοικήσησθε	σῠνοικήσωνται
	optative	σῠνοικησαίμην	σῠνοικήσαιο	σῠνοικήσαιτο	σῠνοικήσαισθον	σῠνοικησαίσθην	σῠνοικησαίμεθᾰ	σῠνοικήσαισθε	σῠνοικήσαιντο
	imperative		σῠνοίκησαι	σῠνοικησᾰ́σθω	σῠνοικήσᾰσθον	σῠνοικησᾰ́σθων		σῠνοικήσᾰσθε	σῠνοικησᾰ́σθων
passive	indicative	σῠνῳκήθην	σῠνῳκήθης	σῠνῳκήθη	σῠνῳκήθητον	σῠνῳκηθήτην	σῠνῳκήθημεν	σῠνῳκήθητε	σῠνῳκήθησᾰν
	subjunctive	σῠνοικηθῶ	σῠνοικηθῇς	σῠνοικηθῇ	σῠνοικηθῆτον	σῠνοικηθῆτον	σῠνοικηθῶμεν	σῠνοικηθῆτε	σῠνοικηθῶσῐ(ν)
	optative	σῠνοικηθείην	σῠνοικηθείης	σῠνοικηθείη	σῠνοικηθεῖτον, σῠνοικηθείητον	σῠνοικηθείτην, σῠνοικηθειήτην	σῠνοικηθεῖμεν, σῠνοικηθείημεν	σῠνοικηθεῖτε, σῠνοικηθείητε	σῠνοικηθεῖεν, σῠνοικηθείησᾰν
	imperative		σῠνοικήθητῐ	σῠνοικηθήτω	σῠνοικήθητον	σῠνοικηθήτων		σῠνοικήθητε	σῠνοικηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σῠνοικῆσαι			σῠνοικήσᾰσθαι		σῠνοικηθῆναι
participle	m	σῠνοικήσᾱς			σῠνοικησᾰ́μενος		σῠνοικηθείς
	f	σῠνοικήσᾱσᾰ			σῠνοικησᾰμένη		σῠνοικηθεῖσᾰ
	n	σῠνοικῆσᾰν			σῠνοικησᾰ́μενον		σῠνοικηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: σῠνῴκηκᾰ, σῠνῴκημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνῴκηκᾰ	σῠνῴκηκᾰς	σῠνῴκηκε(ν)	σῠνῳκήκᾰτον	σῠνῳκήκᾰτον	σῠνῳκήκᾰμεν	σῠνῳκήκᾰτε	σῠνῳκήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σῠνῳκήκω	σῠνῳκήκῃς	σῠνῳκήκῃ	σῠνῳκήκητον	σῠνῳκήκητον	σῠνῳκήκωμεν	σῠνῳκήκητε	σῠνῳκήκωσῐ(ν)
	optative	σῠνῳκήκοιμῐ, σῠνῳκηκοίην	σῠνῳκήκοις, σῠνῳκηκοίης	σῠνῳκήκοι, σῠνῳκηκοίη	σῠνῳκήκοιτον	σῠνῳκηκοίτην	σῠνῳκήκοιμεν	σῠνῳκήκοιτε	σῠνῳκήκοιεν
	imperative		σῠνῴκηκε	σῠνῳκηκέτω	σῠνῳκήκετον	σῠνῳκηκέτων		σῠνῳκήκετε	σῠνῳκηκόντων
middle/ passive	indicative	σῠνῴκημαι	σῠνῴκησαι	σῠνῴκηται	σῠνῴκησθον	σῠνῴκησθον	σῠνῳκήμεθᾰ	σῠνῴκησθε	σῠνῴκηνται
	subjunctive	σῠνῳκημένος ὦ	σῠνῳκημένος ᾖς	σῠνῳκημένος ᾖ	σῠνῳκημένω ἦτον	σῠνῳκημένω ἦτον	σῠνῳκημένοι ὦμεν	σῠνῳκημένοι ἦτε	σῠνῳκημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σῠνῳκημένος εἴην	σῠνῳκημένος εἴης	σῠνῳκημένος εἴη	σῠνῳκημένω εἴητον/εἶτον	σῠνῳκημένω εἰήτην/εἴτην	σῠνῳκημένοι εἴημεν/εἶμεν	σῠνῳκημένοι εἴητε/εἶτε	σῠνῳκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σῠνῴκησο	σῠνῳκήσθω	σῠνῴκησθον	σῠνῳκήσθων		σῠνῴκησθε	σῠνῳκήσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠνῳκηκέναι				σῠνῳκῆσθαι
participle	m	σῠνῳκηκώς				σῠνῳκημένος
	f	σῠνῳκηκυῖᾰ				σῠνῳκημένη
	n	σῠνῳκηκός				σῠνῳκημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• συνοίκησις (sunoíkēsis)

Further reading

• συνοικέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• συνοικέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “συνοικέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “συνοικέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• G4924 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • cohabit (with) idem, page 142.
  • dwell idem, page 257.
  • haunt idem, page 388.
  • labour idem, page 472.
  • live idem, page 495.