συνύπαρξη
Greek edit
Etymology edit
From Ancient Greek συνύπαρξις (sunúparxis). By surface analysis, συν- (syn-) + ύπαρξη (ýparxi).
Noun edit
συνύπαρξη • (synýparxi) f
Declension edit
declension of συνύπαρξη
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | συνύπαρξη • | συνυπάρξεις • | |
| genitive | συνύπαρξης • | συνυπάρξεων • | |
| accusative | συνύπαρξη • | συνυπάρξεις • | |
| vocative | συνύπαρξη • | συνυπάρξεις • | |
| Older or formal genitive singular: συνυπάρξεως • | |||
Further reading edit
- συνύπαρξη - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.