σφετέροις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /spʰe.té.roi̯s/ → /sɸeˈte.rys/ → /sfeˈte.ris/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /spʰe.té.roi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /spʰeˈte.rys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sɸeˈte.rys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sfeˈte.rys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sfeˈte.ris/

Adjective

σφετέροις • (sphetérois)

1. masculine/neuter dative plural of σφέτερος (sphéteros)