σφετέρου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /spʰe.té.ruː/ → /sɸeˈte.ru/ → /sfeˈte.ru/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /spʰe.té.ruː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /spʰeˈte.ru/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sɸeˈte.ru/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sfeˈte.ru/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sfeˈte.ru/

Adjective

σφετέρου • (sphetérou)

1. masculine/neuter genitive singular of σφέτερος (sphéteros)