τέρματε

Ancient Greek

Alternative forms

• τέρματ’ (térmat’) — apocopic

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tér.ma.te/ → /ˈter.ma.te/ → /ˈter.ma.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tér.ma.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈter.ma.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈter.ma.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈter.ma.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈter.ma.te/

Noun

τέρμᾰτε • (térmate)

1. nominative/accusative/vocative dual of τέρμα (térma)