τέτατο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /té.ta.to/ → /ˈte.ta.to/ → /ˈte.ta.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /té.ta.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈte.ta.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈte.ta.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈte.ta.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈte.ta.to/

Verb

τέτᾰτο • (tétato)

1. third-person singular pluperfect mediopassive indicative unaugmented of τείνω (teínō)