τεθνηκότες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.tʰnɛː.kó.tes/ → /te.θniˈko.tes/ → /te.θniˈko.tes/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.tʰnɛː.kó.tes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.tʰne̝ˈko.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.θniˈko.tes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.θniˈko.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.θniˈko.tes/

Participle

τεθνηκότες • (tethnēkótes)

1. nominative/vocative plural of τεθνηκότων (tethnēkótōn)