τεταρτοετής
Greek edit
Etymology edit
τεταρτο- (tetarto-) + -ετής (-etís), from 1894[1]
Adjective edit
τεταρτοετής • (tetartoetís) m
Declension edit
Declension of τεταρτοετής
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | τεταρτοετής • | τεταρτοετής • | τεταρτοετές • | τεταρτοετείς • | τεταρτοετείς • | τεταρτοετή • |
| genitive | τεταρτοετούς • | τεταρτοετούς • | τεταρτοετούς • | τεταρτοετών • | τεταρτοετών • | τεταρτοετών • |
| accusative | τεταρτοετή • | τεταρτοετή • | τεταρτοετές • | τεταρτοετείς • | τεταρτοετείς • | τεταρτοετή • |
| vocative | τεταρτοετή • / τεταρτοετής • | τεταρτοετής • | τεταρτοετές • | τεταρτοετείς • | τεταρτοετείς • | τεταρτοετή • |
See also edit
- τετραετής (tetraetís)
References edit
- ^ τεταρτοετής - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.